İştahsız Küçük Çocuklar İçin Neler Yapılabilir? Neler Yapmamalı?

09.08.2020

Yeni Yürümeye Başlayan Çocukların İştah Kaybı Olması Normal mi?

Yeni yürümeye başlayan çocuklarda iştahsızlık olabilir. Bu çocuklar, büyüme atakları ve psikolojik gelişimleri nedeniyle iştah düzensizliğine sahip olma eğilimindedir. Bir gün içinde bile değişken gıda alımı olabilir. Çocuğunuz sağlıklı ve mutlu görünüyor ve yeterli kiloyu alıyorsa, iştahında oluşan geçici bir düşüşten dolayı endişelenmenize gerek yoktur. Bununla birlikte, ebeveynlerin yeni yürümeye başlayan çocuklarda iştahsızlığın arkasındaki nedenleri bilmeleri gerekir.

Yeni yürümeye başlayan çocuklarda iştah kaybının nedenleri nelerdir?

Aşağıdakiler, yeni yürümeye başlayan çocuklar arasındaki iştah kaybının arkasındaki yaygın nedenlerdir:

Hastalık: Hastalıklar çoğunlukla iştah kaybına neden olur. Yeni yürümeye başlayan çocuğunuzda ateş, boğaz ağrısı, karın ağrısı veya başka herhangi bir hastalık belirtisi varsa, yemek yemek istemeyecektir. Ayrıca idrar yolu enfeksiyonları ve bazı kronik enfeksiyonlar ve bir çok ciddi çocukluk çağı hastalığı iştahsılık olarak belirti verebilir. Çocuğunuz iyi görünmüyorsa bir doktora danışın.

Diğer Bazı İştahsızlık Nedenleri:

Çocuğun Vücut Sıcaklığının Yükselmesi: Çocuk kendini çok sıcak hissettiğinde terleme ve huzursuzluk yemek yemesini zorlaştırır.

Diş çıkarma: Diş çıkarma işlemi küçük çocuğunuz için acı verici ve rahatsız edicidir. Bu nedenle, çocuğunuz yedi ay civarında dişlerini çıkarmaya başladığında, yırtılan diş etleri, ağrılı ve iltihaplı diş etleri ve hatta artan tükrük salgısı nedeniyle yemek yemek istemeyebilir.

Yiyecek Türü: Çocuklar ne yemek istedikleri konusunda seçici olmaları ile ünlüdür. Bazen, onlara özellikle sevmedikleri bir şey verirseniz, açlıklarını kaybedebilirler. Ayrıca, kepekli tahıllar gibi yiyeceklerin sindirimi çok zaman alır, bu da çocuğunuzun karnını dolu tutar ve sonuç olarak önemli bir boşluktan sonra bile aç hissetmeyebilir.

Parazit ve Solucanların Barsaklarına Yerleşmesi: Kumda oynamak veya kum yutmak çocuğunuzu parazitlere ve solucanlara karşı daha açıkhale getirir. Bu enfeksiyon kusma, ishal ve iştah kaybına neden olabilir.

Fazla Sıvı Alımı: Eğer bebeğiniz su ve meyve suları gibi çok fazla sıvı içmişse, o zaman tok hissedebilir. Çocuğunuzun minicik karnı mama veya anne sütü ile doldurulduğunda başka bir şey gerektirmez.

Demir Eksikliği ve Anemisi: Vücutta yeterince demir olmadığında, çocukta demir eksikliği anemisi gelişebilir. Bebeğinizin vücut demir düzeyi düşükse veya anemikse, iştahsızlık yaşayabilir. Anemi, vücut hücrelerinin daha az oksijen aldığı anlamına gelir. Bu durum, çocuğun solgun görünmesine ve yorgun, zayıf ve sinirli olmasına neden olur.

İlaçlar: Çocuğa yakın zamanda antibiyotik verilmişse, bunlar da iştah kaybına neden olabilir. Endişelenmeden önce, çocuk doktorunuza ilaçlar hakkında bilgi almayı deneyin.

Ekstra Kalori Alımı: Yeni yürümeye başlayan çocuklarda iştahsızlık, hastalık dışındaki nedenlerden de kaynaklanabilir. Bu nedenler arasında, öğünler arasında çok fazla atıştırmalık veya abur cubur yemek, öğün aralarında meyve suyu gibi yüksek şekerli içecekler içmek ve hareketsizlik nedeniyle daha az kalori yakmak olabilir.

Yemek Tercihleri: Yeni yürümeye başlama dönemi çocukların, belirli yiyeceklere karşı tercih geliştirdikleri bir yaştır. Seçici bir yiyici olmaları muhtemeldir. Sevmedikleri yiyecekleri zorla yedirmek iştah kaybına neden olabilir.

Vücuttaki Değişiklikler: Büyüme sıçramaları ve vücuttaki diğer değişiklikler yeme alışkanlıklarını önemli ölçüde etkileyebilir. Gelişimsel dönüşümler, yürümeye yeni başlayan çocuğun günlük gıda alımını etkileyebilir ve değişen beslenme gereksinimlerine neden olabilir.

Dikkat Süresindeki Değişiklikler: Yeni yürümeye başlayan çocuklar kısa bir dikkat süresine sahip olma eğilimindedir ve genellikle huzursuzdurlar, bu da yemek sırasında oturup yemek yemeyi zorlaştırır.

Öfke Nöbetleri: Yeni yürümeye başlayan çocuklar, özellikle de en sevdikleri yiyecekler verilmediğinde, öfke nöbeti geçirme eğilimindedir. Düzgün yönetilmeyen tekrarlayan öfke nöbetleri iştah kaybına neden olabilir.

Genelde yürümeye başlayan çocuğun zayıf iştahının arkasındaki nedeni gözlem ve deneyim yoluyla tespit edebilirsiniz. Ancak, belirli koşullar altında tıbbi yardım almak iyidir.

İştahsızlık durumunda aşağıdaki basit tedbirleri alabilirsiniz:

Çocuğunuzun iştahını kaybettiği veya yemek saatinde yemek yemek istemediği zamanlar vardır. Bu cesaret kırıcı ve endişe verici olabilir. Yine de, yemek zamanlarını kendiniz, çocuğunuz ve tüm aile için keyifli hale getirmenin basit yolları vardır.

Zorla beslemeyin: Bir bebeği tabağındaki tüm yiyecekleri bitirmeye zorlamak, yemeye olan ilgisini kaybetmesine neden olabilir. Bunun yerine, tüketmeleri muhtemel yiyecek miktarını sunun. Yeni yürümeye başlayan çocuğunuz bir şeyler yemeyi reddederse, küçüğü zorlamak yerine, bir sonraki öğünde yemesini sağlayın.

Çocuğunuzun erken dönemde geliştirdiği yeme alışkanlıkları, yaşamlarının geri kalanındaki alışkanlıklarını belirleyebilir. Kötü beslenme alışkanlıklarını daha sonra değiştirmek zordur. Sağlıklı, olumlu bir atmosferde yemek yemek, çocukların yiyecekler ve kendileri hakkında sağlıklı tavırlar geliştirmelerine yardımcı olur. Birlikte yemek yemek, çocuğunuzun yemek konusunda sağlıklı tavırlar geliştirmesine yardımcı olmanın bir yoludur.

Çocuğunuzu Yemeye Teşvik Etmenin Bazı Yolları

Yemek zamanını ilginç ve eğlenceli hale getirin: Yemek zamanları, büyüyen çocuklar için önemli sosyal zamanlardır. Farklı yiyecekleri ilginç renk ve şekillerde hazırlayın. Yiyecek maddesi hakkında konuşun. Küçük çocuğa örnek olması için ailenin çocuğa sunulanlardan yemesi yararlı olabilir. Yemek yemenin eğlenceli ve keyifli olduğunu örneklerle gösterin.

Yemek zamanları tüm aile için keyifli bir zaman olmalıdır. Çocuğunuzu kendi isteği dışında yemeye zorlamak iyi bir fikir değildir. Çocuğunuzu belirli bir besini yemeğe zorlamak gelecekte bu besini tümüyle reddetmesine yol açabilir. Çocuğunuzu tabağındaki her şeyi bitirmesine zorlamak da aynı etkiye sahip olabilir. Yiyecekleri reddetmek, çocuğunuzun bağımsızlığını savunmasının bir yolu olabilir. Sağlıkçıların çoğu, çocuğun ihtiyacı olan miktarda yiyeceğini belirtmektedirler.

Yemek Yemeyi Daha Keyifli Hale Getirmek İçin Diğer Yararlı İpuçları

Çocuğunuzu yemek zamanlarına hazırlayın. Yemeği servis etmeden 10 veya 15 dakika önce onlara haber verin.

Çocuğunuzu yemek hazırlamaya yardım etmesi için cesaretlendirin. Sebzeleri yıkayabilir veya yemek malzemelerini karıştırabilirler.

Çocuğunuza içecekleri sadece ana öğün yemeğinden sonra verin. Böylece yemek öncesi bol sıvı ile midesini doldurmasını engellemiş olrsunuz.

Yemekten sonrası temizliği kolaylaştırmak için çocuğunuzun sandalyesinin altına ve çevresine gazete sayfaları koyabilirsiniz.

Çocuğunuz için sağlıklı beslenme alışkanlıkları oluşturun. Besleyici gıdaları verdiğinizden ve çocuğun  yavaş yediğinizden emin olun.

Çocuğunuzun sevmediği yiyeceklere eğlenceli isimler verin.

Yiyecekleri asla ödül veya ceza olarak kullanmayın.

Seçim özgürlüğü verin: Yürümeye başlayan çocuğun yiyeceklerini ve porsiyon boyutlarını seçmesine izin verin. Sevdikleri yiyeceklerle başlayabilir ve yavaş yavaş sevmedikleri yiyeceklere geçebilirsiniz. Çocuğunuza farklı yiyecekler verin ve hangisini yiyeceklerine kendileri karar versin. Çocuğunuzun ne yemediğine değil, ne yediğine odaklanmaya çalışın.

Beslenme konusunda çocuklar ile ebeveynleri arasında "sorumluluk paylaşımı" yapılabilir. Buna göre anne-baba çocuğun "neleri- hangi besinleri" yemesinden sorumlu iken, çocuklar "ne kadar" yiyeceğinden sorumludur. Bu, ebeveynin çocuğa yiyecek sunmaktan ve küçük çocuğun beslenme sırasında sakinleşmesine ve organize olmasına yardımcı olmaktan sorumlu olduğu anlamına gelir. Çocuk büyüdükçe, ebeveyn yiyecekleri seçer ve hazırlar, düzenli öğünler ve atıştırmalıklar sağlar, yemek zamanlarını keyifli hale getirir ve yemek zamanlarında yemeğin tadını çıkararak çocuğa iyi bir rol model sağlar. Ebeveynler, öğünler veya ara öğünler dışında yemek yemeyi yasaklamalıdır. Bu zamanlar arasında sadece su içmeyi teşvik edin.

Sık sık küçük porsiyonlar servis edin. Çocukların mideleri yetişkinlerden daha küçüktür. Fazla yemek yiyemezler. Beş veya altı küçük öğün veya atıştırmalık çocuğunuzun kalori ihtiyaçlarını daha iyi karşılayabilir. Bu ayrıca yemek zamanlarında daha az soruna neden olabilir.

Çocuğunuzun menüsünü zaman zaman değiştirin. Sağlıklı atıştırmalıklar sağlayın: Yeni yürümeye başlayan bir çocuğun öğünler arasında yemek yemesini önlemek zor olabilir. Yürümeye başlayan çocuk büyüme atağı geçirirken atıştırmalık artabilir. Bu gibi durumlarda, taze meyveler, sebze salatası veya haşlanmış sebze parçaları gibi atıştırmalıklar gibi sağlıklı yiyecekler sağlayın.

Çocuğunuzun yemeğini hazırlarken, dört ana yiyecek grubunun her birinden yiyecek eklemeye çalışın:

Ekmek, makarna, pirinç, tahıllar gibi tam tahıllı ürünler ve diğer tahıl ürünleri: Bunlar demir, folik asit ve B vitaminleriyle (niasin, tiamin ve riboflavin gibi) zenginleştirilmiş olmalıdır.

Sebze ve meyveler:  Çocuğunuza ısırabilecekleri büyüklükte porsiyonlar şeklinde bol miktarda sebze ve meyve sunun.

Süt, yoğurt, peynir ve diğer süt ürünleri: Bunlar dengeli bir protein, karbonhidrat, yağ, kalsiyum ve D vitamini sağlar.

Yağsız et, kümes hayvanları ve balığın yanı sıra, fasulye ve mercimek çocuğunuza protein, yağ, vitamin ve mineraller (demir gibi) sağlar.

Su içmelerini sağlayın: Çocuğunuz öğünler arasında susarsa, su verin. Paketlenmiş meyve suları veya ilave şeker içeren ev yapımı meyve suları vermekten kaçının. Çocuğunuzun içtiği meyve suyu miktarını günde bir buçuk çay bardağından azla sınırlayın.

Tam yağlı süt verin: Bir yürümeye başlayan çocuk, düşük yağlı süte kıyasla daha fazla besin içerdiğinden tam yağlı süt almalıdır. Öğünler arasında bir bardak tam yağlı süt verin, böylece yürümeye başlayan çocuğun midesi yemek zamanına kadar dolu olsun. Günlük aldığı süt miktarı 2 su bardağını aşmamalıdır.

Çocuğunuzun çok sevdiği yiyecekler olabilir, ancak yeni yiyecekler yavaş yavaş tanıtılabilir. Çocuğunuzun yeni yiyecekleri ilk başta reddetmesine hazırlıklı olun.

Tamamlayıcı yiyecekleri birleştirin: Çocuğunuzun sevmediği yiyecekleri sevdiği yiyeceklerle birlikte servis edin. Örneğin, çocuğunuz havuç sevmiyorsa, havuç püresi ile tatlı patates püresini karıştırın. Brokoli peynirle pişirilerek daha ilginç hale getirilebilir.

Dikkat dağıtıcı unsurlardan kaçının: Televizyon izlemek gibi dikkat dağıtıcı unsurların olmadığı bir yemek ortamı sağlayın. Oyuncaklar veya kitap gibi diğer dikkat dağıtıcı şeyler de uzak tutulmalıdır. Yemek zamanı, tüm ailenin rahatlayıp yemek yiyebileceği sakin bir zaman olmalıdır. Ayrıca çocuğunuza aceleyle yemek yemektense küçük lokmalar halinde sakince yemeyi öğretin.

İştahsız Bir Çocuk İçin Ne Zaman Tıbbi Yardım Aranmalı?

Ebeveynler, çocuklarının normal miktarda yemek yemediğinden ve yeme bozukluğu olabileceğinden şüpheleniyorlarsa bir doktora görünmelidir. Yeme bozukluğu, yeterli yiyecek tüketmede zorluğa neden olabilir ve yetersiz beslenmeye yol açabilir. Teşhis edilmemiş bir yeme bozukluğu, kronik bir iştah kaybına ve çocuğun büyümesinin geri kalmasına neden olabilir.

Çocuğunuzla iştahsızlıkla birlikte aşağıdaki durumlardan herhangi birisi varsa bir doktora gösterin:

Bir aydır iştahsızlık

Ağırlık kaybı

Altı ayda kilo almama

Yiyeceklerini öğürmesi ve kusması

Sadece birkaç yemeği yiyebiliyor

Uyuşukluk, halsizlik ve enerji eksikliği

İştahsızlıkla birlikte ateş, ishal, kabızlık, karın ağrısı, nefes darlığı ve öksürük gibi diğer sağlık sorunları varsa.

Yürümeye Başlayan Çocuklarla Yemek Masasında Güç Mücadelelerinden Kaçınmak Gerekir

Yeni yürümeye başlayan çocuklar dünyalarında gezinmeyi, iletişim kurmayı ve hayatlarının bazı kısımlarını kontrol etmeyi öğreniyorlar. Aslında çok fazla kontrole sahip değiller, ancak yemek yemek, ustalaşacakları ilk alanlardan biri.

Ebeveynler, yiyecek seçme ve yeme konusunda onlara uygun miktarda özgürlük vererek, sınırlı güçlerinden yararlanmalarına yardımcı olabilir.

Bu, küçük çocukların akşam yemeğinde ne yiyeceğine karar verdiği anlamına gelmez. Ebeveynler, yürümeye başlayan bir çocuğun ihtiyaç duyduğu yiyecek türlerini sağlama konusunda önemli bir işe sahiptir. Bir ebeveynin rolü, sağlıklı yiyecekler sunmak ve bir çocuğun hangilerini yiyeceğine ya da yiyip yemeyeceğine karar vermesine izin vermektir. Ebeveynler, yürümeye başlayan bir çocuğu sağlıklı beslenmeye yönlendirebilir, ancak bunu akıllıca yapmak zorundadırlar.

Ebeveynler, sorunları önceden tahmin ederek ve seçenekler sunarak çocuklara hangi davranışların olumlu sonuçlar vereceğini ve hangilerinin vermeyeceğini öğretir.

Yeni Yürüyen Çocukların Çoğu Seçici Yiyenlerdir

Pek çok küçük çocuk, olgunlaşan bağımsızlığını yemek yiyerek ya da duruma göre yemeyerek ifade eder. Yani neredeyse tüm bebekler seçici yiyiciler olarak tanımlanabilir. Çocuklar bir yemeği sevmiyorsa, yemeyeceklerdir.

Çocuğunuz sadece makarna ve peynir yemek mi istiyor? Bir çocuk bir yiyeceğe sıkışıp kaldığında, bir ebeveyn her gün o yemeği servis etmek zorunda hissedebilir, böylece çocuk bir şeyler yemelidir. Ama sonunda çocuk o yiyecekten bıkabilir - peki ya sonra?

Yeni yürümeye başlayan çocuğunuzun tabağındaki yiyecekleri siz seçerseniz her gün makarna ve peynir servis etmek zorunda değilsiniz. Bunu yaparsanız, yeni yiyecekler sunma ve çocuğunuzun yemeye istekli olduğu besin sayısını artırma şansınız olur.

Çocuklara yeni bir besini tanıtmak için bir süre aç bırakmakla yemekler konusunda daha esnek olmaları sağlanabilir. Menüyü oluşturmak için çeşitli sağlıklı yiyecekler – severek yedikleri ve bazı yeni yiyecekler dahil - sunun. Yeni yürümeye başlayan çocuğunuz bir gün hepsini yiyerek sizi şaşırtabilir.

Çocuğunuz ilk kez verildiğinde yeşil fasulyeyi sevmediyse, fasulye vermekten vazgeçmeyin. Çocuklar doğal olarak yeni tatları ve gıda çeşitlerini yavaş kabul ederler, bu yüzden beğenmeseler bile  fasulye vermeye devam edin. Küçük bir porsiyon servis yapın ve çocuğunuzu azarlamadan veya zorlamadan bir lokma denemeye teşvik edin.

Ve iyi bir örnek oluşturduğunuzdan emin olun! Sevdiğiniz besleyici yiyecekler ona da sunun veya yeni bir şeyleri onun yanında zevkle yiyerek çocuğa örnek olmaya çalışın.

Lokmalar için Pazarlık Yapmayın

Çocuğunuzun sunduğunuz ıspanağı yemesini istiyorsunuz; çocuğunuz onu yere düşürür. İyi niyetli dürtü, çocuğunuzu ne kadar büyük ve güçlü ıspanak yapacağını söyleyerek besleyici yiyecekler hakkında konuşmaya başlamak olabilir. Ya da pazarlığa başlayabilirsiniz: "Pekala, üç lokma daha yersen, sana bir kurabiye vereceğim." Sorun şu ki, bu taktikler uzun vadede işe yaramıyor.

Ispanağın sizi güçlü kılmasıyla ilgili cümleyi kim kullanmadı? Ancak bu yaklaşım, kabul edilmekten ziyade sağlıklı gıdaya karşı hoşnutsuzluk yaratabilir. Bu, çocuklara sağlıklı yiyeceklerin faydalarını öğretmemeniz gerektiği anlamına gelmez, ancak yürümeye başlayan çocuğunuzun yediği her ıspanak ısırığını kutlayarak veya reddederken bunu onaylamayarak çok fazla zorlamayın.

Bazı çocuklar için akşam yemeği en başından beri bir müzakere seansı haline gelmektedir ve ebeveynler on yıllardır tatlıyı bir teşvik olarak kullanıyor. Ancak bu sağlıklı beslenmeyi teşvik etmez. Bunun yerine, "ikramların" yemek zamanı yiyeceklerinden daha değerli olduğu izlenimini yaratır. Şeker ve kurabiye gibi yiyecekler bir çocuğun beslenmesi için gerekli değildir ve yeni yürümeye başlayan çocukluk yıllarında onlara servis yapmamak bir mahrumiyet değildir.

Bir çocuğa tatlıyla rüşvet vermek gibi bir cezayı tehdit etmek de sonuçta etkili değildir. Bir güç mücadelesi yaratır.

Sağlıklı beslenmeyi teşvik etmek için çocuğunuza bir dizi besleyici seçenek sunmaya devam edin - ve yemek zamanı ruh halini iyimser tutun. Ayrıca şu ipuçlarını deneyin:

Doğru büyüklükte porsiyonlar servis edin. Ebeveynler genellikle bir çocuğun ne kadar yemek yemesi gerektiğini abartırlar. Özellikle henüz sevmediği yiyecekler için, başlangıçta birkaç yemek kaşığı bol miktarda bulunur. Küçük porsiyonlar daha az zorlayıcıdır, daha büyük porsiyonlar ise aşırı yemeyi teşvik edebilir.

Pazarlık yapmayın. Çocukları "bir ısırık denemeye" teşvik etmek iyidir, ancak pazarlık tuzağına düşmeyin. Sağlıklı yemekler hazırlayın ve servis edin ve ne yiyeceklerine onlar karar versin.

Birlikte aile yemeği yiyin. Yeni yürümeye başlayan çocuğunuzun yerini aile masasına yerleştirin - bu yaştaki çocukların ebeveynlerinin ve kardeşlerinin birlikte yemek yediğini ve sağlıklı yiyecekler yediğini görmesi iyidir. Çocuklar düzenli olarak aile yemeklerini yediklerinde daha fazla meyve ve sebze içeren daha besleyici bir diyet yerler.

Olumlu arkadaş baskısı yaratın. Yeni yürümeye başlayan çocuklar, yaşıtlarının onları yediğini görürlerse meyve ve sebzeleri yemeye daha yatkındır, bu yüzden arkadaşlarıyla sağlıklı beslenebilecekleri fırsatları araştırın.

Bırakın Çocuklar Kendilerini Beslesinler

Çocuklar 9 aylık civarında parmakla beslemeye başlamalı ve 15-18 aylıkken mutfak eşyaları kullanmayı denemelidir. Bunun için birçok fırsat sağlayın, ancak çocuğunuzun yeterince beslendiğinden emin olun, böylece deneyim hayal kırıklığına yol açmasın.

Gerektiğinde yardım etmek için öğün atlayın, ancak açlık ipuçlarına ve çocuğunuzun tok olduğuna dair işaretlere dikkat edin. Çocuğunuz hala aç görünüyorsa her zaman daha fazlasını sunabilirsiniz, ancak fazla beslerseniz yiyeceği geri alamazsınız. Çatal veya kaşığı kontrol ederken, bir ısırıkta daha kayma dürtüsüne karşı koy. Ve yürümeye başlayan çocuğunuz yemek yemeye alıştıkça, geri çekilin ve çocuğunuzun işi devralmasına izin verin.

Bazı ebeveynler, çocukların kendi kendilerine beslenmesine izin vermemenin en iyisi olduğunu düşünür, ancak haklı olarak bu yaştaki çocuklara ait olan kontrolü elinden alır. Yemek yiyip yemeyeceklerine, ne yiyeceklerine ve ne kadar yiyeceklerine karar vermeleri gerekir - bu, onlara ne zaman aç olduklarını ve ne zaman doyduklarını söyleyen içsel ipuçlarını tanımayı bu şekilde öğrenirler. Aynı derecede önemli olan, yeni yürümeye başlayan çocukların da beslenme mekanizmalarını öğrenmesi ve uygulaması gerekir.

Çocuğunuzu Dinleyin

Yeni yürümeye başlayan çocukların eylemleriyle ne söylediğine dikkat edin. Bir kraker kulesi inşa eden ya da yere havuç düşüren bir çocuk size dolu olduğunu söylüyor olabilir. Aç olmayan bir çocuğa yiyecek sunmak, çocukların ne zaman yeterince yediklerini bilmelerine yardımcı olan içsel ipuçlarını köreltebilir.

Ancak bu, çocukların gün boyu talep üzerine yemek yemesinin pratik veya tavsiye edilebilir olduğu anlamına gelmez. Bütün gün yemek yiyenler, aç ya da tok olmanın nasıl bir şey olduğunu öğrenemeyebilir. Bu nedenle yapılandırılmış yemekler ve ara öğünler önemlidir.

Çocuklar, günün belirli saatlerinde yiyeceklerin hazır olmasını beklediklerinde açlıklarını yönetebilirler. Bir çocuk hiçbir şey yememeyi seçerse, bir sonraki öğünde veya ara öğünde tekrar yemek sunun.

Çocuklar Öğün Atlayabilir mi?

Yeni yürümeye başlayan çocukların çoğu, üç ana öğün ve iki veya üç ara öğün olmak üzere günde altı defa yemek yemeye ihtiyaç duyar. Yemek ve atıştırmalıklardan oluşan bir model oluştururken bunu aklınızda bulundurun. Ancak, bir yemek programının yalnızca çocuğunuza yiyecek sunacağınız zamanları belirlediğini unutmayın. Çocuğunuz yemek için her fırsatı değerlendirmeyebilir.

Çocukların bir öğünü atlamasına izin vermek zor bir kavramdır. Ancak çocukların kendi açlık ipuçlarına cevap vermelerine izin verilmelidir. Bu sağlıklı bir kiloyu korumak söz konusu olduğunda hayati bir beceridir. Bu, acıktığınızda yemek yemek ve bazen her kes yerken bile yemek yememek anlamına gelir.

Yemek ve atıştırmalıklar için zaman belirleyin ve bunlara bağlı kalmaya çalışın. Öğün atlayan bir çocuk, bir sonrakini ne zaman bekleyeceğini bilmenin güven verici olduğunu düşünür. Yemekten hemen önce atıştırmalıklar vermekten veya aç çocuklara bir bardak süt veya meyve suyuyla yatıştırmaktan kaçının - bu iştahlarını azaltabilir ve sunulan yeni bir yemeği deneme isteklerini azaltabilir.

Abur Cubur Tuzağından Kaçının

Yeni yürümeye başlayan çocukların, büyüyen vücutlarının ihtiyaç duyduğu besinleri almak için sağlıklı beslenmeleri gerekir. Şeker, patates cipsi ve diğer düşük besleyici "abur cuburlar", ihtiyaç duyulan sağlıklı yiyecekleri red edebilecekleri için diyetlerinin bir parçası olmamalıdır. Ayrıca, yiyecek tercihleri ​​yaşamın erken dönemlerinde belirlenir, bu nedenle yürümeye başlayan çocuğunuzun besleyici yiyecekler için bir tat geliştirmesine yardımcı olacak fırsatları kaçırmayın.

Çocuğunuz şekerleri veya cipsleri sevse bile, teslim olmanız gerektiğini düşünmeyin. Çocuklar onları satın almak için markete koşamazlar, bu yüzden onları evde tutmayın.

Çocuğunuz şeker isterse, "Bizim şekerimiz yok" demeniz yeterli. Ardından, aralarından seçim yapabileceğiniz iki sağlıklı atıştırmalık alternatifi sunun. Şeker eksikliğinin üzüntüsünü yaşayan bir çocuk bile, hangi sağlıklı atıştırmalığın yiyeceğine karar vermenin kontrol hissine sahip olmaya devam edecektir.